Havik vangt konijn – Accipiter gentilis (28-01-2016, Weurt)

Na m’n werk even een uurtje de uiterwaarden van Beuningen ingegaan om te kijken of ik nog een mooi plaatje kon schieten. Ongeveer 50 meter van mij vandaan dook er een havik naar beneden achter een heuveltje. Ik rende naar het hek en stelde mijn camera in om de Havik vast te leggen voor als hij weer naar boven zou vliegen. Ineens schiet er in bliksem snelheid een konijn onder een struik door en rent voor zijn leven richting het water. De havik schiet omhoog, slaat een paar keer met z’n vleugels en het konijntje had geen schijn van kans. In 3 a 4 seconde heeft de havik met z’n snelheid de 15 meter voorsprong van het konijn moeiteloos teniet gedaan en het konijn was gevangen. In een flits was het moment voorbij. Dolgelukkig was ik toen ik deze foto’s op m’n computer zag. De scherpte bij de ogen is nog redelijk, maar ik vind vooral dat de foto ook heel mooi de snelheid van deze jacht laat zien.

ijsvogel – Alcedo atthis (25-01-2015, Safaripark de Beekse Bergen)

Tijdens een weekendje weg bij Safaripark de Beekse Bergen even met mijn camera op pad. Ik wilde al zo lang een ijsvogel op de plaat zetten, waarbij je de ogen scherp hebt. Ik had wel vaker een ijsvogel gefotografeerd, maar eenmaal thuis was er niet veel soeps van de foto te maken. Vaak zat ie te ver weg of storend onscherp. In het park uitkijken en beschut kijkend over een sloot/kanaal hoorde ik het gepiep van de ijsvogel en 5 minuten later jongen voor m’n neus zoeken naar een visje. Een moment waar ik toen echt van droomde. Inmiddels heb ik al veel vaker een ijsvogel gefotografeerd, maar deze blijft speciaal voor mij.

boomkikker – Hyla arborea (25-09-2017, Creuse (FR))

Met de alumni’s van Fontys Hogeschool de mogelijkheid gekregen om een weekje veldwerk te gaan doen bij een Nederlandse bioloog(Rob) die woont in Creuse(FR). De week stond in teken van reptielen (Aspisadder), vogels en amfibieën. Aangekomen bij een mooi stukje natuur hadden we deze jonge boomkikker gevonden, die niet groter was dan het topje van m’n pink. Op m’n buik rollend en kruipend geprobeerd om een mooi plaatje te schieten en die energie is niet verspild geweest. De schaduw en kleuren van deze foto, vind ik heel erg mooi.

kwartelkoning – Crex crex (10-06-2018, Weurt)

Dit is een recente foto van een vogel die al lang niet meer algemeen is in Nederland. De Latijnse naam is Crex crex en dat moet zijn gekomen door het geluid dat dit beestje maakt, want dat geluid had ik nog nooit gehoord. Er zaten twee Kwartelkoningen hard te roepen naar elkaar. Ik hoopte deze vogel op de foto te zetten, maar wist dat het heel lastig zou worden aangezien deze vogel zich altijd schuilhoudt in het hoge gras. Ik stapte van mijn fiets, liep naar de rand van de dijk waar ik de vogel hoorde roepen en 5 meter voor mijn neus vloog hij op om een stuk verder achter het hek zich weer te gaan verstoppen. Ik heb met geluk 3 foto’s kunnen schieten, waarvan deze de scherpste is. Misschien is dit meer een bewijsfoto, maar voor mezelf een hele nieuwe soort die ik vast heb weten te leggen op camera en waar ik heel veel geluk bij heb gehad.

zeearend – Haliaeetus albicilla (08-08-2017, Vogeleiland)

Vandaag had ik met Natuurmonumenten een wandeling + vaart geboekt naar Vogeleiland in het zwarte meer. Dit vogeleiland is onbewoond en is een waar natuurreservaat. Na een lekker stukje te gevaren kwamen we aan bij vogeleiland. De gids wilde in de kajuit een verhaaltje vertellen, maar aangezien die niet mijn eerste keer was besloot ik op het dek te blijven wachten. Ik zei nog voor de grap:’ het zal mij niet gebeuren, dat er een zeearend overvliegt en ik die mis.’ Ik stond er nog geen 2 minuten toen ik het ineens donker vond worden. Ik keek over mijn schouder naar achteren en daar vloog ineens heel dichtbij een jonge zeearend. Half naar adem happend riep ik tegen de anderen:’ zzzeeearend!!’. Ik draaide mijn camera en kan hem mooi vastleggen op camera. Die dag leken de zeearenden (het waren er uiteindelijk 3) met ons mee te vliegen en dat was een geweldige ervaring. De grote van dit dier blijft mij telkens verbazen. Nog steeds zit ik vol adrenaline als ik deze vogel weer op de foto kan zetten.

Bosuil – Strix aluco (03-08-2015, Winterswijk)

Zit je lekker op je veranda te genieten van je vakantie, kijk je naar een schoorsteen en dan zie je een zwarte vlek zitten. Maar even mijn verrekijker gepakt en mijn hart maakte een sprongetje. Eindelijk een uil! De uil die ik al zo vaak ’s nachts had horen roepen. Een uil had ik pas 1 keer eerder gezien, maar dat was een klein steenuiltje op een bekende plek in de Ooijpolder. Dit was de echte bosuil en hij leek lekker rustig te zitten. Snel m’n camera gepakt en op het huis heen gelopen om deze foto te maken. Ik wilde en ben op gepaste afstand gebleven en ben erg tevreden met deze foto. Het grappige van dit verhaal is dat mijn vader twee dagen ervoor op bezoek was gekomen en ik tegen hem had gezegd: ‘ Als ik een uil was, zou ik in die schoorsteen gaan zitten’. Ik vond het een typische uilenschoorsteen. Twee dagen later zat hij daar en liet zich goed fotograferen.

Velduil – Asio flammeus (15-05-2021, Middelaar)

De foto is wellicht niet de mooiste foto van een velduil, maar het moment en de dag waren dat zeker wel. Daarom verdient deze foto een plekje in mijn top 10. Op 15 mei deden Maurice Riekert, Nico van der Poel, Christian Brinkman en ik mee met de BigDay van de Vogelwerkgroep Nijmegen. Doel van de BigDay is met je team binnen 24 uur zo veel mogelijk vogelsoorten waarnemen in het gebied van de VWG. Deze velduil was veruit de mooiste ontdekking van de BigDay en ook nog eens mijn eerste velduil! We waren begonnen om 0.00u en eindigde om 20.30u met 130 vogelsoorten en daarmee zijn we 2e geworden. Helemaal moe en voldaan terugkijkend op een geweldige dag.

Adder – Vipera berus (06-08-2020, Dwingelderveld)

Deze adder heb ik zelf ontdekt tijdens een ochtendwandeling in het Dwingelderveld in Drenthe. Het was een wenssoort van me die vakantie en hoopte vurig dat ik er 1 zou zien. Aangekomen op de plek waar ze vaak zitten was het rustig en geen mensen in de buurt. Het was mooi weer dus de perfecte omstandigheden om er een zonnend te spotten. En na een 1,5uur zoeken zag ik dit prachtige exemplaar liggen tussen het gras. Ik denk dat ik letterlijk een sprongetje van geluk heb gemaakt. Veel foto’s kunnen maken, want de adder bleef daar zeker nog een uur liggen. Ook altijd leuk om voorbijgangers blij te maken, want dit blijft een dier die iedereen graag wilt zien. Deze dag kon voor mij niet meer stuk.

Bijeneter – Merops apiaster (30-05-2021, Ressen)

Vroeg in de ochtend besloten mijn vogelmaatje Maurice en ik om met de fiets richting Park Lingezegen te fietsen. Daar zouden we op zoek gaan naar de roerdomp, baardmannetjes of andere mooie soorten. De brug over de snelweg gefietst kwamen we aan bij Ressen. We moesten een stukje door Ressen fietsen om de weg te vervolgen naar Lingezegen. Maurice wist even niet welke weg we moesten pakken en zocht op z’n telefoon. Ik keek een stuk verder richting wat bomen en daar zag ik een silhouet van een vogel vliegen. Nooit eerder had ik een bijeneter life gezien, maar in een fractie van een seconde riep ik meteen naar Maurice “bijeneter!!” Ik sprong van m’n fiets pakte de camera en begon als een dolle foto’s te maken. Dit bleken later de eerste foto’s van een bijeneter in het vogelwerkgebied van Nijmegen. Een geweldige topontdekking.

steppekiekendief – Circus macrourus (21-09-2022, Park Lingezegen)

Na een rondje park Lingezegen kwam ik aan bij het kijkscherm midden in het park. Er was weinig te zien of te horen, maar ja het kan ook niet altijd feest zijn. Na een half uurtje kijken door het kijkscherm besloot ik richting Deelerwoud te gaan, want daar was de dag ervoor nog een steppekiekendief gezien. Een mooie soort om op de plaat te zetten. Ik loop vanuit het kijkscherm door het poortje richting de auto. Ik kijk links van mij en daar vliegt ineens de steppekiekendief die waarschijnlijk is vertrokken vanaf Deelerwoud om richting het zuiden te gaan. Ik schrok me kapot en begon met trillende handen te fotograferen. Hij vloog langs, werd achter na gezeten door een bruine kiekendief en vloog zo door de bomen het werkgebied van Nijmegen in waarna ik hem mooi mee kon tellen voor de regio. Wat een geweldig beestje is het toch.

levendbarende hagedis (melanistisch) – Zootoca vivipara (22-09-2021, Meymac (FR))

Met de groep van Rob (Centre Tigouleix) op excursie naar het prachtige gebied van Meymac. Daar vonden we mooie soorten als gladdeslang, adder en meerdere levenbarende hagedissen. Speurend tussen de heide vind ik opeens een pik zwart hagedisje. Mijn macrolens erbij gepakt en het beestje een uur lang kunnen bekijken en fotograferen. Wat een geweldig moment met dit speciale diertje. Melanisme (veel pigment) is een fenomeen dat vaker bij reptielen kan voorkomen en is het tegenovergestelde van albinisme (geen pigment). Voor reptielen kan dit een voordeel hebben dat het zwart ervoor zorgt dat het diertje snel kan opwarmen. Desalniettemin een geweldige ontdekking die ik nooit meer zal vergeten.

Pallas’ boszanger -Phylloscopus proregulus (19-02-2023, Weurt, groot grindgat)

De hond uitgelaten in slecht weer en helemaal natgeregend kom ik aan bij de uitkijktoren van het grindgat. Tijdens de wandeling niks interessants gezien of gehoord. Ik vervolg mijn route zoals altijd naar beneden en naast me verschijnt ineens dit vogeltje. M’n eerste reactie wat bladkoning, maar later bleek dit een Pallas’ boszanger te zijn. Eerste ontdekking van deze soort met foto in het werkgebied van Nijmegen. Wat gaaf! Hier droom je als vogelaar van. Het heeft zelfs de krant gehaald!